သီရိဆိုေသာ ေကာင္မေလး၊ ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ ခ်စ္သုေ၀

ေခါင္းစဥ္ၾကီး ဖတ္လိုက္မိလို သံုးပြင့္အဆိုင္ အခ်စ္ ေတာ့ လာျပီလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႕
မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ သီရိ နဲ႕ ခ်စ္သုေ၀ ႏွစ္ခုလံုးကို ၾကိဳက္သလို အလြဲသံုးစားလုပ္ပါမယ္။ နံမည္ ႏွစ္ခုလံုးဟာ တစ္ေယာက္ေသာသူကိုသာ ရည္ညႊန္းတယ္လို႔ မွတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္လား ေဘာ္ေဘာ္တို႔။

ပထမအခန္း
ေနာက္ခံ ေဒသ ဗိုလ္တစ္ေထာင္
အခ်ိန္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ မိုးရာသီ

ဟာ မိုးကလည္းအရမ္းရြာလိုက္တာကြာ။ ပန္းဆိုးတန္းက ျဖတ္ရတာလဲ ေျမာင္းထဲျဖတ္ဆင္းရသလိုပဲ။ ခြီး မနိပ္ပါဘူး။ စတိုင္ထုတ္ျပီး ေဘာင္းဘီရွည္၀တ္လာတာ ေအာက္ပိုင္းေတာ့ရႊဲကုန္ပါျပီ။ ဒီလိုနဲ႕မထူးပါဘူး အိုက္တင္နဲ႕ ဆက္ေလွ်ာက္ရတာေပါ့။ ဆူးေလမွတ္တိုင္မွာ ဆင္းျပီး ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ၄၆ ဘက္ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့။ သင္တန္းတစ္ခု အပ္ဖို႔ပါ xx အဂၤလိပ္သင္တန္းပါ။
သင္တန္းေက်ာင္း ၄ လႊာကို ေရာက္ပါျပီ။ ဆရာလို႔ထင္ရတဲ့ အငဲစတုိင္ လူတစ္ေယာက္ Dream bad ေပၚမွာ ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနေလရဲ႕။ မ်က္မွန္ၾကီးကို နဖူးေပၚတင္ ဂ်ာနယ္ကို ေအာက္ခ် ျပီး အျပံဳးေလးနဲ႕ေမးလိုက္တယ္ သား သင္တန္းတက္မလို႔လားတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အေပါက္၀ နားက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ ရိွမယ့္ အပ်ိဳေခ်ာေလး(အပ်ိဳလို႔ ထင္တာပဲ) ဆီေရာက္ျပီး ေက်ာင္းအပ္ခဲ့တာ လာမယ့္ အဂၤါေန႔မွာ စတက္ရမယ္တဲ့

ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြလဲ စတိုင္ေျပာင္းလာျပီပဲဗ်။ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ဘာနဲ႔ အလဲ . . . ဟိုအရင္ကလုိ ဆံပင္က ပိုးသိုးပတ္သက္ . . ပုဆိုးနဲ႔ ဗမာလြယ္အိပ္နဲ႔ အဲလိုဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ဦးစဦး က ဘယ္သင္တန္းလဲဗ်။ ေက်ာင္းကိုေတာ့ဟုတ္ဘူး အပ်ိဳေခ်ာေလးကိုစိတ္၀င္စားလို႔ဂ် ဆက္ပါအံုးဗ်ိဳ႕

(ဘာလဲဒီေကာင္ သူကေကာ ျမန္မာေက်ာင္းသား မဟုတ္တာၾကေနတာပဲ) စိတ္ထဲတြင္
ဟုတ္ပါဘူး Bro သားရာ ဒီလိုပါဘဲ

အခ်ိန္ - အဂၤါေန႔
ရာသီဥတု - မိုးတဖြဲဖြဲႏွင့္ အလင္းအေရာင္ေကာင္းေသာေန႔တစ္ေန႔
ေနရာ - ဗိုလ္တစ္ေထာင္၊ အေနာ္ရထာလမ္းမ ႏွင့္ ၄၆ လမ္းေထာင့္
သင္တန္းကိုေရာက္ေတာ့ ေရာက္ႏွင့္ေနျပီျဖစ္ေသာ မိမိႏွင့္ရြယ္တူဟုထင္ရမည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ႏွင့္ေနျပီျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေသာအခ်ိန္သည္ စာသင္ရန္သက္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္ထက္ မိနစ္၂၀ မွ် ေစာေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ထင္သည္ သင္တန္းသားမ်ားကို မေတြ႔ရေသး။ သို႔ေသာ္ သိပ္မၾကာလိုက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ျပီးျပီးတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ယူ၍ မင္းသမီးကိုတုျပီး ျပင္လာပံုရေသာ အမၾကီးတစ္ေယာက္သည္ အရင္၀င္လာျပီး ေကာင္တာတြင္ထိုင္ကာ ဆရာကေတာ္ႏွင့္အလာပတင္းလာပ ေျပာၾကသည္။ ဆံပင္ေလးကိုတစ္ခ်ိန္လံုးကိုင္ျပီး ထက္ထက္မိုးဦး ေဘဘီဘိုက္တာကေလးအားတိုးေဆးေၾကျငာသည့္စတိုင္ႏွင့္ ေျပာေနသည္။ ေနာက္မွသိရသည္ကား ထိုအမၾကီးကို တူတူ ဟုသိရသည္။ ထို႔ေနာက္ အစြန္းကုန္လွခဲ့ျပီး အခ်ိန္လြန္၍ ရြက္က်န္ ႐ိုးကိုင္းေလးႏွင့္ လက္က်န္ထုတ္ေနေသာ စကား၀ါရြက္ကုန္ပင္ၾကီးျမင္ဘိသကဲ့သို႔ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီး၀င္လာသူမွာ အမာဆိုေသာအမၾကီး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္၀င္လာ၏။ ေဒၚအမာမွာ အဲ မအမာမ်ာ ၀င္၀င္ခ်င္းပင္ ဆရာကေတာ္တို႔ အတင္း၀ိုင္းသို႔ စကားႏွင့္ အတင္း၀င္ျပီး။ ေနျပည္ေတာ္မွ ျပန္ေရာက္လာေသာ ျပန္တန္း၀င္အရာရိွ၏ လက္ေဆာင္အျဖစ္ မွ်စ္စို႔ထုပ္ၾကီးတစ္ထုပ္ကို ဘုတ္ကနဲခ်ျပီးသကာလာ ဗိုလ္ဋီကာကိုဖြဲ႔ေလေတာ့၏။ ထို႔ေနာက္တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီး။ လုစံေလေတာ့သည္။ စာသင္သို႔ေရာက္ျပီ ထိုေန႔သည္ ပထမေန႔ျဖစ္၍ အခ်င္းမိတ္ဆက္ၾကရသည္။ ထို႔ေနာက္ အျပန္အလွန္မိမိ အေၾကာင္းေျပာၾကရသည္။ ဤအခန္းထဲတြင္ အဂၤလိပ္လိုသာေျပာရမည္ဟု ဆရာကေျပာသည္။ ထိုေန႔သည္ အခ်ိန္ျမန္လြန္းသည္ထင္သည္။ တဖြဲဖြဲက်ေနေသာမိုးသည္ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခဏခ်င္း စိုရႊဲသြားေစသကဲ့သို႔ စာသင္ခ်ိန္တို႔သည္ ခဏခ်င္းကုန္သြားသည္ထင္သည္။ ထိုေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ မစြဲေပမဲ့က်န္သြားေစေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္မိသည္။ ဟာ ! ခ်စ္သုေ၀ ?

အခ်ိန္ - ဒုတိယေျမာက္ေန႔
ရာသီဥတု - မိုးသည္းထန္ေသာေန႔
ေနရာ - စာသင္ခန္း
သင္တန္းမွာ ေတာ္ေတာ္အရိွန္ရေနျပီ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္လည္း ရင္းႏွီးမႈေတြရေနသည္။ ဆရာက ကိုယ့္ႏွစ္သက္တဲ့ ေနရာေတြအေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္ဆီထေျပာခိုင္းသည္။ ပုဆိုးႏွင့္ လယ္ကတံုးအျဖဴေရာင္ နဲ႔အကုိၾကီးအလည့္ေရာက္လာသည္။ အရပ္ခပ္လတ္လတ္၊ အသားခပ္လတ္လတ္၊ ႐ုပ္ခပ္လတ္လတ္၊ အသံခပ္လတ္လတ္၊ တည္ၾကည္မႈခပ္လတ္လတ္ဟန္ရိွျပီး အျပံဳးခပ္လတ္လတ္ေလးျပံဳးျပီး သူၾကိဳက္သည့္ေနရာမွာ တာေမြဟုအစခ်ီျပီး။
I have never lived in this place. But I love it. The reason is that for me, it is also an unforgettable monument. I used to meet my love one to be as a body-guard to her home. So I love the palace where love met and placed.
ျငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အဆံုးတြင္ လက္ခုပ္တီးျပီး အားေပးၾကသည္။ သူ႔ရဲ႕ဟန္အတိုင္း ခပ္ကံုးကံုး လုပ္ျပျပီးထိုင္သြားသည္။ သူ႔အျပံဳးသည္ ေအာင္ျမင္သည့္အျပံဳးႏွင့္ ပီတိေတြ ဟုန္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အသံစြာတာ စြာၾကယ္ႏွင့္ လန္တတ္လန္တတ္ လႈပ္ရွားတက္ေသာ ခင္ခင္ၾကီးမွ Good, Bo Kalay, but you means it is in past. Right?
Yes, you true. ငိုညစ္ညစ္ျပန္ေျဖသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္သုေ၀ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေအာ္လွလိုက္တာ။ တကယ္ေတာ့ သူက ခ်စ္သုေ၀မဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ္အမွတ္တမဲ့ ျမင္လိုက္မိေသာအသြင္သာျဖစ္သည္။သူမွာ သီရိျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ အတူတူပင္။ အမွန္စင္စစ္သီရိျဖစ္ျပီး ခ်စ္သုေ၀ကိုျမင္လိုက္ေသာအခါ၊ သူ႔၏စတိုင္ကို ေတြ႔လိုက္ေသာအခါ၊ သူ၏အသံကိုၾကားလို႕ေသာအခါ သီရိသည္ ကၽြန္ေတာ့နားေရာက္လာသည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္

ဒါနဲ႔ မင္းေျပာတဲ့အကို ၾကီးကိုသိသလို႔ပဲ ဟဲ
ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဖဲ့ေတာ့မယ့္ထင္တယ္
သူနဲ႔သိတဲ့လူေတြ သတိသာထားေနဗ်ိဳ႕
ဒါနဲ႔ မင္းဒါမ်ိဳးရတာပဲ ဟိုရုပ္ရွင္မွာ ဇာတ္လမ္း လာတင္ပါလား။ မင္းကို rank တင္ေပးမယ္ေလ
ငါတို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေဆးဘူးခြံေတြ စုတဲ့ ၀၀တုတ္တုတ္ ေဒၚသီရိဆိုတဲ့အမၾကီးတစ္ေယာက္ရိွတယ္ကြ ေဟ မင္းအဲဒီတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေျပာတာဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ့